|
Cum haesitaret, quaesivi, quid dubitaret proficisci eo, quo iam pridem pararet,
cum arma, cum secures, cum fasces, cum signa militaria scirem esse praemissa.
|
|
|
|
dubitaret (dubitare, dubito, dubitavi, dubitatum: zweifeln, zaudern / a-Konjugation, 3. Person Singular Konjunktiv Imperfekt Aktiv)
ist das Prädikat. Von dubitaret hängt der Infinitiv proficisci (proficisci, proficiscor, profectus sum: aufbrechen / Kons. Konjugation, Infinitiv Präsens Deponens) ab. Es handelt sich um einen indirekten Fragesatz, daher übersetzen wir mit dem Indikativ:
..., warum er/sie/es zauderte aufzubrechen
|
|
|